Tot slot
Door: Anita
Blijf op de hoogte en volg Anita
04 Augustus 2013 | Spanje, Santiago de Compostella
Daar ben ik dan in Muxia, helemaal op het meest westelijke puntje. Alleen nog maar water, water en nog eens water; overal waar ik kijk. De oceaan is zo groot en mooi. De kleuren, de golven het oneindige uitzicht en de wolkenpartij als een schilderij zo mooi. Het voelt toch wel heel bijzonder te weten dat het nu echt voorbij is, mijn onderweg zijn. Mijn gevoelens op dit moment zijn niet in woorden te vangen.
Hier heb ik ook de allerlaatste foto’s van mijn wandeltocht gemaakt. Wat er nu nog volgt is ‘vakantie’.
Het zit erop de wandeling van Veghel naar Santiago (en een stukje verder). Een bijzondere tocht met heel veel mooie momenten en ontmoetingen. Hij begon met een smak op de grond, maar door direct op te staan en te zeggen dat al mijn cellen mijn gezicht mochten gaan genezen is die souvenir van deze reis bescheiden. Het is te zien, maar het mag ook gezien worden. Als dit mijn eigen tastbare souvenir is van mijn wandeltocht naar Santiago de Compostella dan denk ik “ik heb een onzichtbare herinnering aan iets moois die niet veel mensen zullen hebben”.
Op pad door België, Frankrijk en Spanje heb ik ook heel veel niet tastbare souvenirs gekregen. De ontmoetingen in Belgie en Frankrijk zijn heel anders dan die in Spanje. In Belgie en Frankrijk had ik veel contact met de mensen die mij een slaapplaats, avondeten of een ontbijt aanboden. Hele lieve mensen die gewoon pelgrims op pad willen helpen om hun wens uit te laten komen ‘wandelend in Santiago aankomen’. En dat kun je niet alleen, daar heb je vele mensen die willen helpen bij nodig.
In Frankrijk kom je wel pelgrims tegen, maar dit is niet te vergelijken met de hoeveelheid pelgrims in Spanje. Op de Camino Frances zijn heel veel nationaliteiten aan de wandel. Ik heb leuke contacten gelegd met medepelgrims vanuit de hele wereld. Ieder met een eigen verhaal en een reden om deze wandeling aan te gaan. Onderweg wordt dit openhartig met elkaar gedeeld. Soms blijft het bij zo’n korte ontmoeting, soms hou je er blijvende contacten aan over.
En dan op het plaza voor de Kathedraal in Santiago is daar mijn Poef. Nadat ik hem een dikke knuffel heb gegeven krijg ik pas oog voor de omgeving en de kathedraal. Voor mij is niet het zien van de kathedraal, maar het samenzijn met Poef wat zo fijn voelt. Weer fysiek verbonden zijn.
Ook op dat plein is het weerzien van vele pelgrims die ik onderweg heb ontmoet. Een omhelzing hier en daar, velen die op mij afkomen, velen waar ik naar toe ga om een knuffel te geven en proficiat te wensen. Dankbaar voor het weerzien van enkele pelgrims die ik niet verwacht had nog te zullen zien. Dat zijn dan de cadeautjes die ik krijg.
De kathedraal is heel mooi en het is bijzonder om daar te staan en me te realiseren dat ik nu niet elke dag meer 20 tot 30 kilometer hoeft te lopen. Maar ja, ik zou Anita niet zijn als ik niet toch weer ging wandelen. Het eerste stuk naar Finisterre doen we samen met de auto. Daar kom ik Ben en Jan uit Nederland tegen, beide ook gestart in Nederland. Met hen loop ik nog een tocht van 29 kilometer naar Muxia, maar op het laatst moesten we toch nog even verkeerd lopen waardoor we 3 kilometer extra kregen. Lekker zo’n laatste tocht met Nederlandse pelgrims om deze speciale reis af te ronden.
Veel gevoelens komen bij mij boven, zoals dankbaarheid, vriendschap, delen en medeleven, trots en vele anderen die allemaal een plaatsje gaan krijgen.
Ik ben ruim 110 dagen onderweg geweest voordat ik Poef weer zag. Blij dat hij mijn blog bijhield, want met die computer werken is echt niet mijn hobby.
Ik ben ook blij dat jullie mijn reis samen met mij hebben gemaakt door deze blog te lezen. Het was een fijne manier om (samen met Poef) mijn ervaringen met jullie te delen. Nog fijner was het om zo nu en dan jullie reacties te lezen.
Tot ziens in Nederland
Hier heb ik ook de allerlaatste foto’s van mijn wandeltocht gemaakt. Wat er nu nog volgt is ‘vakantie’.
Het zit erop de wandeling van Veghel naar Santiago (en een stukje verder). Een bijzondere tocht met heel veel mooie momenten en ontmoetingen. Hij begon met een smak op de grond, maar door direct op te staan en te zeggen dat al mijn cellen mijn gezicht mochten gaan genezen is die souvenir van deze reis bescheiden. Het is te zien, maar het mag ook gezien worden. Als dit mijn eigen tastbare souvenir is van mijn wandeltocht naar Santiago de Compostella dan denk ik “ik heb een onzichtbare herinnering aan iets moois die niet veel mensen zullen hebben”.
Op pad door België, Frankrijk en Spanje heb ik ook heel veel niet tastbare souvenirs gekregen. De ontmoetingen in Belgie en Frankrijk zijn heel anders dan die in Spanje. In Belgie en Frankrijk had ik veel contact met de mensen die mij een slaapplaats, avondeten of een ontbijt aanboden. Hele lieve mensen die gewoon pelgrims op pad willen helpen om hun wens uit te laten komen ‘wandelend in Santiago aankomen’. En dat kun je niet alleen, daar heb je vele mensen die willen helpen bij nodig.
In Frankrijk kom je wel pelgrims tegen, maar dit is niet te vergelijken met de hoeveelheid pelgrims in Spanje. Op de Camino Frances zijn heel veel nationaliteiten aan de wandel. Ik heb leuke contacten gelegd met medepelgrims vanuit de hele wereld. Ieder met een eigen verhaal en een reden om deze wandeling aan te gaan. Onderweg wordt dit openhartig met elkaar gedeeld. Soms blijft het bij zo’n korte ontmoeting, soms hou je er blijvende contacten aan over.
En dan op het plaza voor de Kathedraal in Santiago is daar mijn Poef. Nadat ik hem een dikke knuffel heb gegeven krijg ik pas oog voor de omgeving en de kathedraal. Voor mij is niet het zien van de kathedraal, maar het samenzijn met Poef wat zo fijn voelt. Weer fysiek verbonden zijn.
Ook op dat plein is het weerzien van vele pelgrims die ik onderweg heb ontmoet. Een omhelzing hier en daar, velen die op mij afkomen, velen waar ik naar toe ga om een knuffel te geven en proficiat te wensen. Dankbaar voor het weerzien van enkele pelgrims die ik niet verwacht had nog te zullen zien. Dat zijn dan de cadeautjes die ik krijg.
De kathedraal is heel mooi en het is bijzonder om daar te staan en me te realiseren dat ik nu niet elke dag meer 20 tot 30 kilometer hoeft te lopen. Maar ja, ik zou Anita niet zijn als ik niet toch weer ging wandelen. Het eerste stuk naar Finisterre doen we samen met de auto. Daar kom ik Ben en Jan uit Nederland tegen, beide ook gestart in Nederland. Met hen loop ik nog een tocht van 29 kilometer naar Muxia, maar op het laatst moesten we toch nog even verkeerd lopen waardoor we 3 kilometer extra kregen. Lekker zo’n laatste tocht met Nederlandse pelgrims om deze speciale reis af te ronden.
Veel gevoelens komen bij mij boven, zoals dankbaarheid, vriendschap, delen en medeleven, trots en vele anderen die allemaal een plaatsje gaan krijgen.
Ik ben ruim 110 dagen onderweg geweest voordat ik Poef weer zag. Blij dat hij mijn blog bijhield, want met die computer werken is echt niet mijn hobby.
Ik ben ook blij dat jullie mijn reis samen met mij hebben gemaakt door deze blog te lezen. Het was een fijne manier om (samen met Poef) mijn ervaringen met jullie te delen. Nog fijner was het om zo nu en dan jullie reacties te lezen.
Tot ziens in Nederland
-
04 Augustus 2013 - 11:00
Lous:
Nu alleen maar genieten met Poef van een wel verdiende vakantie.
Tot ziens in Nederland.
Lieve groet voor jullie beiden,
Lous. -
04 Augustus 2013 - 11:05
Jeannette:
Hoi anita
gefeliciteerd meid !!
super gedaan.....
samen nog een fijne vakantie.
groetjes Jeannette en Hans -
04 Augustus 2013 - 11:34
Cor En Anja:
Gefeliciteerd,
We hebben elk bericht gelezen, het is een flinke prestatie natuurlijk
Ook voor Poef die je zo lang heeft moeten missen.
We zien jullie snel hoop ik.
Cor, Anja en Jill
-
04 Augustus 2013 - 16:28
Jos Smits:
Hoi Anita het is geweldig wat je gepresteerd hebt ,ik neem mijn pet af voor je en een diepe buiging. En hans bedankt voor de verhalen .
Waardoor wij ook een heel klein beetje meeliepen .
groetjes jos -
04 Augustus 2013 - 17:10
Josefine:
Hoi Anita
Geweldige prestatie!!! Petje af hoor.
Ga der maar aan staan heel dat end uit Nederland en dan je partner thuis laten.
Heel knap van je.
Ik hoop dat je samen nog effe geniet. Mischien op de terug weg langs de camino!?
Ik hoop je in oktober te zien op de regiobijeenkomst (Den bosch).
Enuh Ben en Jan liepen toch met een vrouw erbij??
Of zit ik in de war met iemand anders? Ben en Jan waren een dag voor jouw weg uit St Jean.
Nog veel plezier, maak er maar een lange terugreis van!! Je kunt nog lang genoeg in Nederland zijn.
Lieve groet Josefine -
04 Augustus 2013 - 20:46
Marian En Hans:
Anita, van harte gefeliciteerd, knap stuk werk. Wij vonden het mooi om je tocht te volgen. Geniet samen nog van de vakantie en we zien jullie weer in Nederland.
groetjes
Hans en Marian -
04 Augustus 2013 - 22:57
Jeanne Uit Uden:
Lieve Anita,
Ik deed het al per sms, maar nu nogmaals héél, héél hartelijk gefeliciteerd met het bereiken van je einddoel en nog meer..!! Je beschrijft het hiervoor zo mooi! De ontmoetingen, de verhalen, emoties samen delen: overgetelijk! Ik noemde het destijds het "mooiste kado wat ik me zelf ooit heb gegeven". En nog altijd voelt het voor mij zo. Jouw prestatie is echter nog veel groter! Je bent een kanjer!
Bedankt dat ik met je mee mocht "lopen". Ook Poef bedankt voor jouw bijdragen aan Anita's weblog.
GHeniet nu nog na samen. Ik hoop jullie gauw een keer in Veghel te ontmoeten.
Heel veel liefs en een stevige hug.
Jeanne -
04 Augustus 2013 - 22:57
Franka (en H):
Proficiat Aniet, je doel is bereikt en dat met een mooie foto op de site gedeeld. Heerlijk om je te volgen. Ga je nu lezingen geven? Je hebt in ieder geval veel te vertellen, wat een belevenis. Geniet van je 'vrije' dagen met Poef. Veel groetjes aan jullie van ons. Liefs franka -
05 Augustus 2013 - 17:19
Anita:
Hoi Josefine,
Het klopt dat er een amdere Nederlandse vrouw met twee mannen liep, maar dat waren Ben en Wim. De bewuste Ben heeft met mij Muxia gelopen. Jan is een pelgrim die alleen gestart is in Nederland en die ik pas in Finisterre ontmoet heb. Ons contact was even heel bijzonder dus besloten we de laatste dag samen te lopen. -
05 Augustus 2013 - 20:04
Paula Heesen:
Hoi Anita,
SUPER
van harte proficiat!
Fijne vakantie en geniet van jullie samenzijn!
Tot ziens in Nederland.
Lieve groet voor jullie beiden,
Paula -
06 Augustus 2013 - 00:51
Frans:
¡Hola Anita y Poef,
Een voettocht naar Santiago de Compostela
is eigenlijk een pelgrimage naar je hart.
In feite hooguit één stap!
-
06 Augustus 2013 - 08:25
Thea Van Kraaij:
Lieve Aniet en Poef,
Proficiat voor jullie beiden; Aniet voor die enorme wandeling en voor Poef die onzichtbaar op de achtergrond elke dag heeft meegelopen. Geniet van elkaar, een fijne vakantie en tot snel.
Liefs Thea -
06 Augustus 2013 - 19:08
Jan:
Anita, proficiat hiervoor nemen wij onze petjes af. Wij hebben op onze korte vakantie een klein kadootje gekocht bij de abdij van Egmond. Het ligt bij je moeder. Maar nu eerst maar samen lekker genieten van de vakantie. Groetjes Jan en Aartje. -
08 Augustus 2013 - 01:01
Wilna En Jan:
Geweldig Anita,
Om te doen, mee te mogen maken en áf te kunnen maken.
Geniet er nog lang van.
Jan en Wilna -
08 Augustus 2013 - 20:37
Marijke Kam:
Anita, van harte proficiat met deze geweldige prestatie.
Dank voor je mooie verslagen en openhartigheid. Fijn om te lezen en jouw reis een beetje te kunnen volgen.
Ik heb veel waardering voor je.
Groet, Marijke -
09 Augustus 2013 - 19:38
John, Anita En Eva:
Lieve Anita,
Van Harte Proficiat! Wat een wandeling!
Geniet lekker samen van de welverdiende vakantie!
Liefs en tot gauw,
John, Anita en Eva -
10 Augustus 2013 - 10:56
Jo.de Bie:
gefeliciteerd Anita en Hans met deze enorme prestatie,ik heb genoten van jullie reisverslag maar vooral Anita van jou, geniet samen van nog een fijne vacantie en een goede reis terug naar Veghel toegewenst groetjes Jo. -
11 Augustus 2013 - 18:14
Erica:
Hoi Anita en poef van harte gefeliciteerd. Geweldige prestatie en onvergetelijk voor de rest van jullie leven. Geniet ervan en nog een fijne vakantie. Liefs en groetjes Erica Jan lis en Kim -
11 Augustus 2013 - 22:59
Toos Rutjens:
Geweldig wat je gepresteerd hebt Anita,
Geniet van je vakantie met Poef en tot gauw op Eynderhoof!
Groetjes Toos. -
12 Augustus 2013 - 20:39
Marlijn Meijs:
Hoi Anita,
Van Harte Proficiat met het behalen van deze eind streep!(Had eigenlijk niet anders verwacht.)
Geniet van jullie vakantie.
Ben erg benieuwd naar je persoonlijke vertellingen, heb daarbij ook vele vragen aan jou.
Sorry van de late reactie, we waren zelf in de Elzas en zijn net terug.
Groetjes,
Ger en Marlijn
-
18 Augustus 2013 - 22:22
Riny En Emelie :
Hoi Anita en Poef,
Wat hebben we genoten van je ervaringen tijdens de wandeling. Proficiat met het behalen van je grote wens. En Poef jij hartstikke bedankt voor het bijhouden van haar blog. Zonder jou hadden we niet "mee kunnen lopen".
Geniet van jullie samenzijn en tot gauw in Hollanda.
groetjes
Riny en Emelie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
