Poef op (zieken-)bezoek

Natuurlijk heb ik Poef meteen gebeld om te laten weten wat er gebeurd is. Hij is vandaag naar Diest gekomen en schrok toch wel even toen hij mij zag. Gelukkig ziet het er met al die witte pleisters erger uit dan het werkelijk is en hij is nu toch wel weer gerustgesteld. Samen hebben we besloten dat ik hier blijf tot woensdag en dan weer verder ga met mijn wandeltocht. Tot nu toe bevalt het alleen wandelen goed en ik laat me door een paar pleisters niet tegenhouden. Wel was het fijn om Lous en Lia te hebben ontmoet in de overnachtingsplaatsen. Zij hadden gisteren een rustdag en hebben mij, na mijn ongelukje, opvangen. Het is toch wel fijn dat er op zo’n moment iemand voor je klaarstaat.
Een geluk bij een ongeluk is dat Diest een mooie oude bierstad is. We hebben vanmiddag al mee gedaan aan een bierexcursie met aan het eind een lekkere Loterbol.
Jullie horen weer van mij als ik een nieuwe poging onderneem om naar Orsmaal te lopen.
O ja, als jullie reageren op mijn verhaaltjes, zet dan ook even de eerste paar letters van je achternaam erbij. Ik ken meerdere menesen met dezelfde voornaam en ik weet graag welk gezicht er bij welke reactie hoort.