Bezoek Troyes

Eindelijk lukt het een eigen verslag te kunnen schrijven. Ik hoop niet dat, zoals in Rocroi, het opslaan van het verhaal straks mislukt, want dan is het werk voor niets geweest.
Gisteren een dag met heel veel regen gehad, maar hij eindigde heel erg mooi (zie ook verslag van gisteren).
Ik dacht toen ik op weg ging in de regen, wat zal de dag-spreuk worden als ik alleen maar in de regen loop en dat ook nog met een rugzak van minstens 12 kg? Het antwoord kwam al snel "positiviteit", dat is het waarmee ik vandaag ga lopen.
En ja hoor, toen ik onder een brug al mijn spulletjes had uitgestald om te gaan picknicken, mijn schoenen en sokken had uitgedaan en tegen de kou mijn sjaal weer om mijn blote voeten had gedraaid, voelde ik me een echte Clochard. Maar wel een tevreden, ik had eten en drinken, ik zat droog, ik wist dat ik een slaapplaats had en mijn voeten dragen mij uitzonderlijk goed. Wat had ik nog meer te wensen.
Loop ik even verder in een dorpje, kom ik een fietser tegen die bonjour zegt, ik natuurlijk ook. Begint hij meteen in het Hollands te praten. Mijn Frans ik dus nog niet zoals een fransman praat, ha ha.
De man vertelt dat hij in 1990 samen met zijn vrouw vanuit Antwerpen naar Vezelay, Rocamadour, Lourdes en Santiago is gelopen en een tocht terug. We praten maar kort omdat het zo hard regent. Hij vertelt waar ik koffie kan drinken en brood kan kopen.
s'Middags loop ik het dorp Savieres binnen, daar sliep ik gisteren, komen hij en zijn vrouw (Anita) mij voorbij gereden. Ze kwamen even zien of ze mij zouden zien lopen. Zij kwamen deze clochard even moed inpraten. Of was het om met een andere pelgrim even verhalen uit te wisselen?
Onder de achterklep van hun auto stel ik voor om in het dorp koffie te gaan drinken. Mijn rugzak in de auto; ik natuurlijk te voet verder. Blijkt het café gesloten te zijn. Als ik kom aanlopen hebben zij hun auto een beetje opgeruimd, plaats gemaakt voor een passagier en kan ik instappen om samen in een dorpje verderop koffie te gaan drinken. Ik bied hen een kopje koffie aan omdat ik geniet van hun gastvrijheid, zo'n natte pelgrim mee te nemen in hun auto. Na nog een bakje koffie zegt Guido "mag ik de dames nog een glaasje wijn aanbieden?" Jullie kennen mij, Anita zegt geen nee. Dit keer zeiden beide Anita's " ja lekker".
Na enkele uurtjes gezellig te hebben zitten babbelen (we hebben ook over Someren Eind/Heide en Eynderhoof gesproken) was het tijd om naar het verblijfadres te gaan. Daar hebben Guido en Anita mij toen naartoe gebracht.
Voor mij heeft het woord "positiviteit" direct een hele mooie uitwerking gehad.

Vandaag is de tocht naar Troyes gegaan en slaap ik bij de Soeur Alblates in Saint-Parres-aux-Tertres (3 km van Troyes).
Vandaag schitterend weer. Ik ga zo dadelijk een heerlijk terrasje nemen en een heerlijke Baumes de Venise drinken. Poef heeft gezegd dat deze heerlijke wijn hier te koop is. Astrid, weet je nog toen wij samen naar Vallebreques geweest zijn en ik wijn mee moest brengen voor Poef? Over die wijn heb ik het, hij schijnt hier te koop te zijn.

Op een misschien onpersoonlijke manier doe ik iedereen de groeten en dank jullie wel voor alle lieve woordjes die jullie aan mij schrijven