Het gaat weer verder

Ik (Poef) ben weer thuis van mijn bezoekje aan Anita. Het was verwonderlijk om te ervaren hoe ver ze al is. Ik realiseerde me dat pas echt nadat ik 8 uur had moeten reizen om haar in te halen. Veel korte stukjes .......
Het was fijn om haar weer te zien. Haar gezicht is heel goed hersteld. Als je weet waar de wonden zaten, dan zie je nog wel wat. Maar tegen de tijd dat ze terugkomt naar Nederland zal het wel helemaal genezen zijn. Als het aan haar voeten ligt komt ze voorlopig nog niet terug. Daar is niet aan te zien dat die haar al zoveel kilometers gedragen hebben; geen blaren, eeltplekken of irritaties.
Zondag hebben we samen rustig doorgebracht. Anita heeft daar al over verteld. Maandag zijn we eerst naar de pelgrims-zegen geweest (voor mij was dat vroeg opstaan). In in oud kapelletje heeft ze van een monnik de zegen gekregen. Het kan nu onderweg dus zeker niet meer mis gaan. Daarna terug naar ons kasteel om uitgebreid te ontbijten. We waren op maandag de enige gasten en werden dan ook met veel aandacht verzorgt en Anita werd door de gastvrouw voorzien van allerlei adviezen voor onderweg (die ze natuurlijk toch niet gaat opvolgen).
Nog geprobeerd om een slaapplaats voor die avond te regelen, maar dat lukte niet. Om 10.30 zijn we dan samen toch maar vertrokken. Anita te voet de ene kant op, ik per auto de ander kant. Afscheid voor een lange tijd (snik, snik).
Anita heeft die maandag nog 22 km gelopen om uiteindelijk te overnachten bij een Nederlands echtpaar in Le Chemin (een gehucht net boven Anthien).
Vandaag heeft ze 30 km moeten lopen voordat ze uiteindelijk een plekje vond in Saint-Reverien. Ze heeft beide dagen wat verder moeten lopen dan ze eigenlijk wilde omdat het moeilijker wordt om een slaapplaats te vinden. Vezelay is voor heel veel pelgrims hun startplaats en het is dus drukker geworden. Anita wil eigenlijk niet meer dan een dag vooruit kijken; naar of ze dat kan blijven volhouden?
Vandaag slaapt ze bij het gemeentehuis. Bij aankomst waren er al twee wat oudere pelgrims die aan het mopperen waren over het slechte onderkomen. Uiteindelijk bleek dat ze aan de verkeerde zijde van het gemeentehuis waren. Aan de andere kant was een wat luxere ruimte en daar zijn ze samen gezellig aan het koken geslagen met proviand dat er voorradig was.